ไม่อยากปิดกั้นตัวเอง มันรู้สึกอึดอัด อยากจะสนิทกับเพื่อนๆในที่ทำงาน
แต่พอเค้าได้คุยได้เฮฮา เราจะเงียบไปเลย ไม่ค่อยออกความคิดเห็น
แต่พอจังหวะเค้าแซวเรา เราก็ยิ้มๆตอบ ก็ไม่ได้พูดอะไร ล้างคำพูดไม่เก่ง ไม่มีลูกเล่นเลย
รู้สึกว่าเราแป๊กๆ ไม่ค่อยทันคน ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร คือภายนอกเราจะเงียบๆ แต่ในใจอยากจะคุย แต่ก็ไม่รู้จะคุยด้วยเรื่องอะไรจริงๆ มันเลยทำให้เราดูไม่มีอะไรเลย บางทีก็แซวตื่นยังๆๆ บางทีเค้าก็มองเราดูเหม่อๆ เครียดกับงานหรือเปล่า แต่จริงๆไมาใช่ ในใจคิดอยู่ว่าจะวางตัวยังไง คุยกับใครยังไง ทำตัวยังไงให้เราเป็นจุดสนใจ ก็เป็นคนขาดความมั่นใจด้วย
แล้วต้องทำยังไง
ทำยังไงให้เราเป็นคนที่มีความมั่นใจกว่านี้ เพราะเครียดมากๆๆ
แต่พอเค้าได้คุยได้เฮฮา เราจะเงียบไปเลย ไม่ค่อยออกความคิดเห็น
แต่พอจังหวะเค้าแซวเรา เราก็ยิ้มๆตอบ ก็ไม่ได้พูดอะไร ล้างคำพูดไม่เก่ง ไม่มีลูกเล่นเลย
รู้สึกว่าเราแป๊กๆ ไม่ค่อยทันคน ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร คือภายนอกเราจะเงียบๆ แต่ในใจอยากจะคุย แต่ก็ไม่รู้จะคุยด้วยเรื่องอะไรจริงๆ มันเลยทำให้เราดูไม่มีอะไรเลย บางทีก็แซวตื่นยังๆๆ บางทีเค้าก็มองเราดูเหม่อๆ เครียดกับงานหรือเปล่า แต่จริงๆไมาใช่ ในใจคิดอยู่ว่าจะวางตัวยังไง คุยกับใครยังไง ทำตัวยังไงให้เราเป็นจุดสนใจ ก็เป็นคนขาดความมั่นใจด้วย
แล้วต้องทำยังไง